ابزار Apple Vision Pro، ابزار جدیدی است که به استرالیایی‌ها امکان دسترسی به محیط‌های سه‌بعدی و واقعیت مجازی، معروف به متاورس، را می‌دهد. این ابزار که اوایل این ماه در استرالیا عرضه شد، به کاربران اجازه می‌دهد از خانه خود به صورت مجازی در ساوانا قدم بزنند، مسابقات ورزشی را در یک محیط واقعیت مجازی تماشا کنند و حتی پس از بازدید مجازی از یک خانه، آن را خریداری کنند.
برای اطلاعات بیشتر درباره ابزار Apple Vision Pro با اخبار متا همراه باشید.
جرایم مجازی ناشی از ابزار Apple Vision Pro
اما استفاده از ابزار Apple Vision Pro برای حضور در این محیط‌های آنلاین جدید می‌توانند بستر وقوع جرایم جدیدی نیز باشند. این جرایم مجازی، تعریف‌های ما از جرم در فضای دیجیتال را به چالش می‌کشند، زیرا با چارچوب‌های موجود برای گزارش‌دهی و تحقیقات جنایی سازگار نیستند. مطالعه جدید ما این مشکل را با روشن کردن ویژگی‌های کلیدی جرایم مجازی بررسی می‌کند. با شناخت بهتر این جرایم، می‌توانیم به نحو مؤثرتری با آن‌ها مقابله کنیم.
متاورس، جرایم مجازی و جرایم سایبری
متاورس یک اصطلاح گسترده است که به نوعی دنیای سه‌بعدی مجازی اشاره دارد که کاربران از طریق هدست واقعیت مجازی به آن دسترسی پیدا می‌کنند.
فیلم “Ready Player One” در سال ۲۰۱۸، تصویری خوب از آنچه متاورس ممکن است به نظر برسد، ارائه می‌دهد. در این فیلم، افراد عینک‌های ویژه‌ای می‌زنند و با انتخاب آواتار خود وارد یک دنیای دیجیتالی بزرگ و تعاملی می‌شوند که در آن می‌توانند تقریباً هر کاری انجام دهند.
تحقیقات ما نشان داد که جرایم مرتکب شده در متاورس دارای شباهت‌هایی با جرایم سایبری سنتی هستند. برای مثال، هر دو شامل انواع مختلف فعالیت‌های غیرقانونی در فضای آنلاین یا مجازی هستند. با پیشرفت فناوری، این جرایم نیز به طور فزاینده‌ای جهانی و ناشناس می‌شوند، که این امر باعث می‌شود تعقیب و شناسایی مجرمان بسیار دشوار شود.
اما ما همچنین ویژگی‌های جرایم مجازی متاورسی را یافتیم که با جرایم سایبری سنتی همپوشانی ندارند.
ویژگی‌های منحصربه‌فرد جرایم در متاورس
یکی از این ویژگی‌ها حملات واقعیت مجازی است که به واسطه‌ی ایجاد حس واقعی از طریق حضور فضایی، تاثیرگذاری بیشتری دارند.
حضور مجازی و فضایی با استفاده از تکنیک‌های حسی مختلف در هدست، از جمله تصویر، صدا و لمس، ایجاد می‌شود. این امر باعث ایجاد حس حضور فضایی می‌شود که به کاربر اجازه می‌دهد فضای مجازی را به عنوان واقعی تجربه کند. این بدان معناست که تجربیات منفی مانند خشونت جنسی و آزار و اذیت نیز به‌صورت واقعی حس می‌شوند.
برخی شرکت‌ها کنترل‌های کاربری ایجاد کرده‌اند، مانند یک حباب ایمنی که می‌توان آن را در اطراف آواتار خود فعال کرد. با این حال، ما هنوز تحقیقات کافی نداریم تا بدانیم این اقدامات چقدر موثر هستند.
تأثیر جرایم در متاورس بر جمعیت‌های آسیب‌پذیر
مطالعه ما نشان می‌دهد که تأثیر جرایم در متاورس برای جمعیت‌های آسیب‌پذیر، به ویژه کودکان که بخش بزرگی از کاربران فعال متاورس را تشکیل می‌دهند، تشدید خواهد شد.
این خطرات فرضی نیستند. در سال ۲۰۲۲، پژوهشگرانی از Center for Countering Digital Hate، مدت ۱۱ ساعت و ۳۰ دقیقه از تعاملات کاربران در هدست Oculus متعلق به Meta و در فضای محبوب VRChat را ضبط کردند. آن‌ها دریافتند که کاربران، از جمله کودکان، تقریباً هر هفت دقیقه با رفتارهای توهین‌آمیز مواجه می‌شوند.
قلدری و آزار جنسی نیز رایج بود و اغلب کودکان مجبور به استفاده از ناسزاهای نژادی و تبلیغ ایده‌های افراطی می‌شدند.
پرونده‌های جنایی در متاورس و چالش‌های حقوقی
در ژانویه ۲۰۲۴، پلیس در بریتانیا اولین پرونده تجاوز جنسی در متاورس را پس از حمله به آواتار یک دختر ۱۶ ساله آغاز کرد. پلیس گزارش داد که قربانی دچار آسیب‌های روانی و احساسی شده، مشابه حمله‌ای که در دنیای واقعی رخ می‌دهد.
نتایج این پرونده در حال حاضر معلق است و احتمالاً پیشینه‌ای قانونی برای حفاظت از کودکان در متاورس ایجاد خواهد کرد. در حال حاضر، جرم‌های مربوط به متاورس چالش‌های جدیدی در تعریف، اندازه‌گیری و پیگیری مسئولیت آواتارها ارائه می‌دهد که در جرم‌های سایبری سنتی به طور معمول مواجه نیستیم.
ما همچنین به سایر خطرات، از جمله هک و ضبط محیط فرد، پی بردیم. دستکاری تکنولوژی‌های واقعیت مجازی، مانند لباس‌های حسی که به کاربران امکان تعامل فیزیکی با فضاهای مجازی را می‌دهد، به مرتکبین اجازه می‌دهد تا آسیب‌های فیزیکی مستقیم به کاربران وارد کنند.
آینده‌ی ابزار Apple Vision Pro در متاورس و چالش‌های قانونی
شرکت‌های بزرگ فناوری مانند اپل، متا و مایکروسافت به طور گسترده‌ای در توسعه متاورس سرمایه‌گذاری می‌کنند و همزمان در حال توسعه سخت‌افزار و نرم‌افزار برای بهبود پلتفرم‌های خود هستند. شرکت تحقیقاتی گارتنر پیش‌بینی کرده است که تا سال ۲۰۲۶، ۲۵٪ از افراد روزانه حداقل یک ساعت را در متاورس برای کار، خرید، آموزش، رسانه‌های اجتماعی و سرگرمی سپری خواهند کرد.
این پیش‌بینی ممکن است چندان دور از واقعیت نباشد. نظرسنجی که در سال ۲۰۲۲ در استرالیا انجام شد، نشان داد که ۴۹٪ از کاربران متاورس اعلام کردند که در سال گذشته حداقل یک بار در ماه وارد متاورس شده‌اند.
بنابراین، توسعه چارچوب‌های قانونی و نظارتی ویژه متاورس برای محافظت از محیط‌های مجازی به طور فوری ضروری است. چارچوب‌های قانونی ملی و بین‌المللی باید ویژگی‌های جدید جرم‌های متاورس که ما شناسایی کرده‌ایم را در نظر بگیرند. نیروهای قانون‌گذار نیز باید مهارت‌های خود را در زمینه گزارش‌دهی و تحقیق در مورد جرم‌های متاورس ارتقا دهند.
مسئولیت‌پذیری و اقدامات لازم در متاورس
در گذشته، شرکت‌ها درباره استفاده مسئولانه از فناوری‌های جدید صحبت کرده‌اند، اما هنگامی که پلتفرم‌هایشان برای ارتکاب جرم‌ها و آسیب‌ها مورد استفاده قرار گرفته، مسئولیت نپذیرفته‌اند.
این اقدامات، هیچ اقدام ملموسی برای حل مشکل انجام نمی‌دهند و شرکت‌های متاورس باید چارچوب‌های نظارتی واضحی برای محیط‌های مجازی خود ایجاد کنند تا آن‌ها را برای همه امن کنند.
