متاورس، که دنیای دیجیتالی را با ترکیب واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) شکل می‌دهد، قرار بود آینده‌ی کار در دفاتر را دگرگون کند. با این حال، به نظر می‌رسد که این تغییر هنوز به وقوع نپیوسته است. همان‌طور که استیو جابز گفته‌است: «باید با تجربه‌ی مشتری شروع کنید و به عقب برگردید تا تکنولوژی را پیدا کنید. نمی‌توانید با تکنولوژی شروع کنید و سپس تلاش کنید بفهمید که آن را کجا بفروشید.» با این حال دفتر مجازی در متاورس درحال پیشرفت و استقبال است.
با اخبار متا همراه باشید تا اطلاعات بیشتری درباره دفتر مجازی در متاورس به دست آورید.
آینده دفتر مجازی در متاورس
آیا واقعاً می‌خواهیم در خانه بمانیم و یک هدست بزنیم، یا رفت و آمد روزانه، صف قهوه و تعاملات اداری همچنان روز کاری را تعریف می‌کند؟ وعده‌ی متاورس شامل دسترسی جهانی، صرفه‌جویی در هزینه‌ها و فضاهای اداری مجازی سفارشی‌سازی شده‌است. ایده این است که دفتر مجازی در متاورس محدودیت‌های جغرافیایی را از بین می‌برند و امکان همکاری بدون مرز را فراهم می‌کنند.
متاورس ادعا می‌کند که هزینه‌های دفتر فیزیکی را کاهش می‌دهد و به شرکت‌ها امکان می‌دهد فضاهای دیجیتالی را طراحی کنند که بازتابی از برند و فرهنگ آن‌ها باشد. این محیط‌ها قرار است ابزارهایی برای افزایش بهره‌وری فراهم کنند، در حالی که تعاملات مبتنی بر آواتار، خلاقیت را ترویج می‌دهند.
با وجود این مزایای آشکار، چالش‌هایی نیز وجود دارد. بسیاری از کارمندان با ابزارهای مجازی جدید سازگاری ندارند و تعاملات طولانی مدت مجازی می‌تواند منجر به خستگی دیجیتالی شود. علاوه بر این، حفظ حس انسجام تیمی و مقابله با تنهایی در یک محیط کاملاً مجازی از نگرانی‌های عمده است.
شرکت‌هایی مانند Accenture و Unilever پیشگام استفاده از فناوری‌های متاورس برای جلسات، ایجاد تیم و آموزش هستند و موفقیت‌های چشمگیری نیز به دست آورده‌اند. برای مثال، Accenture از پلتفرم‌های واقعیت مجازی برای افزایش تعامل و نوآوری استفاده می‌کند، در حالی که Unilever از پلتفرم‌های بازی‌سازی شده برای تقویت یادگیری و توسعه مهارت‌ها بهره می‌برد.
خلاصه‌ای از متاورس و واقعیت مجازی در محیط کار
- انتظارات بالا در مقابل واقعیت: ابتدا، متاورس به عنوان آینده‌ی کار معرفی شد، جایی که واقعیت مجازی به تحول در محیط‌های اداری کمک می‌کند. انتظارات شامل جلسات مجازی بی‌وقفه، فضاهای کاری مشترک مجازی و افزایش بهره‌وری بودند.
- چالش‌های فنی: هزینه‌های بالای سخت‌افزار و نرم‌افزار واقعیت مجازی. مسائل فنی مانند تأخیر، کیفیت وضوح تصویر و ناراحتی کاربران. محدودیت در یکپارچه‌سازی با نرم‌افزارها و ابزارهای موجود در محیط کار.
- پذیرش و راحتی کاربران: بسیاری از کارکنان استفاده از تجهیزات واقعیت مجازی را دست و پاگیر و ناراحت‌کننده برای مدت طولانی می‌دانند. همچنین یک منحنی یادگیری قابل توجه برای استفاده مؤثر از فناوری واقعیت مجازی وجود دارد.
- آمادگی کسب‌وکار: همه‌ی کسب‌وکارها آماده یا مایل به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های لازم نیستند. نگرانی‌هایی درباره امنیت، حریم خصوصی داده‌ها و بازگشت سرمایه کلی نیز وجود دارد.
- ملاحظات اجتماعی و عملی: جدایی فیزیکی کار از راه دور در مقایسه با طبیعت غوطه‌ور واقعیت مجازی می‌تواند به ایجاد ناهماهنگی منجر شود. کارمندان اغلب به دلیل سادگی و آشنایی، ترجیح می‌دهند از تماس‌های ویدئویی سنتی و ایمیل‌ها به جای جلسات واقعیت مجازی استفاده کنند.
- چشم‌انداز آینده: با وجود رشد کند فعلی، پیش‌بینی می‌شود که با بهبود فناوری و کاهش هزینه‌ها، واقعیت مجازی به گزینه‌ای مناسب برای برخی جنبه‌های کار اداری تبدیل شود. نوآوری‌های واقعیت افزوده (AR) ممکن است به طور مؤثرتری برخی از شکاف‌ها بین محیط‌های کار مجازی و فیزیکی را پر کنند.
به طور خلاصه، با وجود اینکه متاورس پتانسیل زیادی برای تعریف دوباره کار اداری دارد، پذیرش گسترده آن به تدریج صورت می‌گیرد و با چالش‌های فنی، روان‌شناختی و سازمانی محدود شده‌است. آینده‌ی کار ممکن است مدلی ترکیبی باشد که در آن دفاتر مجازی و فیزیکی همزیستی دارند و انعطاف‌پذیری و حفظ مزایای تعاملات حضوری را فراهم می‌کنند.
