در یک بحث اخیر با عنوان “با وجود کاهش سرعت در متاورس، آیا آموزش تعاملی در آینده وجود دارد؟” که توسط آشوک پاندی، معاون سردبیر PCQuest، برگزار شد، کارشناسان صنعت، آدیتی جین و سوارو بهیک، به بررسی چشم‌انداز در حال تغییر آموزش تعاملی پرداختند. آدیتی جین، مدیر ارشد جهانی در استراتژی منابع انسانی و توسعه سازمانی Visionet و سوارو بهیک، بنیانگذار و مدیرعامل Tagbin & Stylin، در مورد پتانسیل‌ها و چالش‌های استفاده از فناوری‌هایی مانند واقعیت افزوده (AR)، واقعیت مجازی (VR) و واقعیت ترکیبی (MR) در آموزش، دیدگاه‌های خود را به اشتراک گذاشتند.
آینده آموزش تعاملی در متاورس
آدیتی جین بحث را با صحبت درباره تحول تکنولوژی، به ویژه در زمینه واقعیت افزوده (AR)، هوش مصنوعی (AI) و واقعیت مجازی (VR) آغاز کرد. او گفت که این تکنولوژی‌ها قرار است با بهبود تجربیات یادگیری تعاملی، تحولی در آموزش ایجاد کنند. این پیشرفت‌ها پس از تحول دیجیتالی که با کامپیوترها و پلتفرم‌های یادگیری مجازی آغاز شد و یادگیرندگان را در سراسر جهان به هم متصل کرد، به وجود آمده‌اند. ادغام ابزارهای AI و VR پتانسیل عظیمی برای تحول بیشتر در یادگیری دارد، به ویژه در بخش شرکتی که از بازی‌سازی و شبیه‌سازی‌ها برای پر کردن شکاف در مهارت‌های عملی استفاده می‌شود.
این فناوری‌ها تجربیات عملی‌ای را ارائه می‌دهند که به واقعیت نزدیک است و برای زمینه‌هایی مانند علوم بهداشتی، دفاعی و هوانوردی، که از شبیه‌سازی‌ها برای آموزش حرفه‌ای‌ها به صورت ایمن استفاده می‌کنند، بسیار حیاتی است. اگرچه چالش‌هایی مانند هزینه وجود دارد، اما آینده آموزش بدون شک شامل تجربیات یادگیری تعاملی بیشتری خواهد بود که به یادگیرندگان کمک می‌کند تا نه تنها مفاهیم را درک کنند، بلکه دانش خود را در موقعیت‌های واقعی به کار ببرند.
همچنین در متاورس رنگ اولین متاورس ایران نیز شبیه‌سازی محیط‌های نظامی وجود دارد تا آموزش‌های نظامی و دفاعی در این محیط‌ها صورت گیرد. برای اطلاعات بیشتر وبلاگ شبیه‌سازی محیط‌های نظامی در متاورس رنگ چه امکاناتی را برای کاربران فراهم می‌کند؟ را مطالعه نمایید.
تحول و آینده فناوری‌های تعاملی
سوارو بهیک به بررسی پیچیدگی و طبیعت در حال تحول فناوری‌های تعاملی مانند واقعیت افزوده (AR)، واقعیت مجازی (VR) و واقعیت ترکیبی (MR) پرداخت. او اشاره کرد که در حالی که بسیاری از افراد درباره این فناوری‌ها صحبت می‌کنند، تعداد کمی واقعاً آن‌ها را درک می‌کنند. AR اشیاء سه‌بعدی را به دنیای واقعی اضافه می‌کند، در حالی که VR کاربران را از طریق هدست‌ها به محیط‌های کاملاً متفاوت منتقل می‌کند. MR عناصری از هر دو را ترکیب می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد تا به‌طور همزمان با عناصر مجازی و واقعی تعامل کنند.
بهیک به چالش‌های VR مانند زمان محدود استفاده اشاره کرد که شرکت‌هایی مانند Oculus و Apple در حال حل آن‌ها از طریق نوآوری‌های سخت‌افزاری هستند. او به پیشرفتهای قابل توجه از دستگاه‌های اولیه مانند Google Cardboard تا محصولات پیشرفتهای مانند Apple Video Pro اشاره کرد و پیش‌بینی کرد که در ۵ تا ۱۰ سال آینده، این فناوری‌ها کاربرپسندتر و گسترده‌تر خواهند شد. او بر اهمیت بهبود فنی بیشتر و مقرون به‌صرفه بودن برای پذیرش عمومی تأکید کرد و آینده‌ای را ترسیم کرد که در آن فناوری‌های تعاملی به‌طور یکپارچه در زندگی روزمره ادغام می‌شوند.
غلبه بر چالش‌های آموزشی با فناوری
سوارو بهیک همچنین به چالش‌های قابل توجهی که آموزش در زمینه دسترسی به آن مواجه است، به‌ویژه زمانی که محدود به محیط‌های آموزشی سنتی می‌شود، پرداخت. رویکرد ما هدف‌گذاری بر روی دموکراتیزه کردن آموزش است تا با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته مانند واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR)، آن را در دسترس عموم قرار دهیم. هدف ما این است که در نهایت این فناوری‌ها را به‌اندازه گوشی‌های هوشمند مقرون به‌صرفه کنیم تا به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان ابزارهای آموزشی مورد استفاده قرار گیرند.
با حرکت به سمت محیط وب 3.0 که در آن تجربیات دیجیتال به‌طور یکپارچه در زندگی روزمره گنجانده می‌شود، پتانسیل این ابزارها برای انقلاب در یادگیری افزایش می‌یابد. آینده احتمالاً شاهد زیرساخت‌های دیجیتال قابل دسترسی و مقرون به‌صرفه‌تری خواهد بود و پذیرندگان اولیه و خالقان این فناوری‌ها در این چشم‌انداز در حال تحول، مزایای قابل توجهی خواهند برد. انتظار می‌رود که آموزش تعاملی در متاورس در آینده پیشرفت چشمگیری داشته‌باشد و در دسترس همه افراد باشد.
چالش‌های پیاده‌سازی فناوری‌های آموزش تعاملی در متاورس
آدیتی جین به بررسی چالش‌های مختلفی که پیاده‌سازی فناوری‌های یادگیری تعاملی در سازمان‌ها به همراه دارد، پرداخت و هزینه را به عنوان یکی از نگرانی‌های اصلی مطرح کرد. هزینه بالای خرید سخت‌افزار پیشرفته، به ویژه در بخش‌های خصوصی و شرکتی، دسترسی به این فناوری‌ها را محدود می‌کند.
همچنین، در حالی که بسیاری از سازمان‌ها تلاش می‌کنند تا رویکردهای عملی و دستی را در آموزش خود بگنجانند، پذیرش فناوری‌های پیشرفتهای مانند واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) به دلیل مسائل هزینه و دسترسی، محدود باقی مانده است.
یکی دیگر از جنبه‌های حیاتی که باید مورد توجه قرار گیرد، حریم خصوصی داده‌ها است. با افزایش استفاده از فناوری‌های تعاملی، نیاز به مقرراتی برای حفاظت از داده‌های یادگیرندگان و جلوگیری از دسترسی یا سوءاستفاده غیرمجاز به طور فزاینده‌ای احساس می‌شود. بنابراین، همکاری میان نهادهای تنظیم‌کننده و سیاست‌گذاران برای تدوین دستورالعمل‌هایی که استفاده اخلاقی و امن از این فناوری‌ها را تضمین کند، ضروری است.
نیاز به امنیت سایبری و تنظیم مقررات در متاورس
سوارو بهیک به ضرورت امنیت سایبری و تنظیم مقررات در متاورس پرداخت و اشاره کرد که امنیت سایبری به یک نگرانی جدی تبدیل شده است، به ویژه با توجه به اهمیت روزافزون هویت‌های دیجیتال و متاورس. فضای دیجیتال دنیای باز و بدون محدودیتی است که در آن هر کسی می‌تواند هر هویتی را به خود بگیرد و این مسئله چالش‌های زیادی را به همراه دارد.
همان‌طور که پیش‌تر بحث کردیم، آموزش تعاملی در متاورس نیاز به تدابیر امنیتی قوی را برجسته می‌کند. ظهور متاورس مسائل جدیدی مانند سوءاستفاده و آزار آنلاین را به مرکز توجه آورده است که غالباً تحت پوشش ناشناس بودن رخ می‌دهد. این ناشناس بودن می‌تواند به رفتارهای مضر منجر شود، همان‌طور که با گزارش‌های نگران‌کننده از سوءاستفاده‌ها در محیط‌های مجازی مشاهده شده است.
با افزایش پذیرش پلتفرم‌های دیجیتال، ضرورت تنظیم مقررات و تدابیر حفاظتی نیز بیشتر می‌شود. ایجاد سازوکارهایی که هویت‌های دیجیتال را به مسئولیت‌های دنیای واقعی مرتبط کند، برای تضمین رفتار مسئولانه آنلاین ضروری است. این مشکل رو به رشد بر نیاز به مقررات جامع و نظارت مؤثر برای حفاظت از افراد و حفظ یک محیط دیجیتال ایمن تأکید می‌کند.
